Δευτέρα 14 Νοεμβρίου 2016

Όλα αλλάζουν και όλα το ίδιο μένουν...

Που λέτε, όπως και για την πλειοψηφία των ανδρών αυτού του τόπου, ήρθε και η δική μου σειρά να, ahem, "υπηρετήσω την μαμά πατρίδα"... Ειδικά δε σήμερα συμπληρώνω ακριβώς δύο μήνες θητείας, και, καθώς από την Παρασκευή βρίσκομαι στο φυλάκιο της Θάσου (Δόξα σοι), βρήκα την ευκαιρία μετά από αυτούς τους δύο μήνες να παρακολουθήσω λίγο τα τεκταινόμενα που απασχολούν την κοινωνία μας. (Για του στρατού θα μιλήσουμε αναλυτικότερα εν ευθέτω χρόνω...).



Οι Γιάνκηδες τα κατάφεραν...

Λέμε, λέμε για τους δικούς μας, αλλά στο Αμέρικα, κυριολεκτικά το βράδυ της Τρίτης το τερμάτισαν. Αυτός, αυτός στα αριστερά σας, είναι ο νέος Πρόεδρος των ΗΠΑ. Τούτος εδώ κρατάει στα χέρια του την μοίρα δισεκατομμυρίων ανθρώπων (και ακόμα περισσότερων τρις δολαρίων) για τα, τουλάχιστον, τέσσερα επόμενα χρόνια. Και για να το ξεκαθαρίσω από τώρα: Και η Χίλαρι απ' το ίδιο βαρέλι είναι (που θα έλεγε και ο Ζουγανέλης). Βουτηγμένη στα σκάνδαλα, θετική στις πυρηνικές επεμβάσεις, προετοιμασμένη να πάει σε head to head σύγκρουση με τη Ρωσία. Σε γενικές γραμμές, ειδικά από τη στιγμή που ο Μπέρνι Σάντερς αποδεδειγμένα "φαγώθηκε" από τους φίλα προσκείμενους στην Χίλαρι, ήταν το χειρότερο δίλημμα στο οποίο έπρεπε οι Αμερικάνοι να δώσουν μια απάντηση.

Το ζήτημα βέβαια είναι γιατί εξελέχθη ο Τράμπ. Κατ' αρχάς, υπέρ του ήταν η μεγαλειώδης αποχή των Αμερικάνων από την ψηφοφορία, η οποία ξεπέρασε το 40%. Από εκεί και πέρα, πολύς λόγος γίνεται για το αν οι ψηφοφόροι του Τράμπ ενστερνίζονται τις απόψεις του περί σεξισμού και ρατσισμού. Η απάντηση κατ' εμέ είναι αρνητική, τουλάχιστον σε άμεσο βαθμό. Και εξηγούμαι. Ως γνωστόν, η Αμερική είναι μια χώρα στην οποία η γνώση (όπως και η υγεία) δεν ευδοκιμεί. Για να αναφέρω και τα λόγια ενός συγχωρεμένου Βρετανού βουλευτή, του Tony Benn "ένας λαός έξυπνος, υγιής και με αυτοπεποίθηση είναι δύσκολα κυβερνήσιμος". Γι' αυτόν τον λόγο, η μέκκα του καπιταλισμού δεν θα μπορούσε να μην είναι πρωτοπόρος στις δυσάρεστες στατιστικές, όσον αφορά την υγεία και την εκπαίδευση. Γι' αυτό οι άνθρωποι οι οποίοι εκπροσωπούν μια αλλαγή, έστω και αν είναι προς το κακό, είναι εύκολο να κερδίσουν ψήφους. Έτσι λοιπόν, γίνεται κατανοητό ότι δεν χρειάζεται να είσαι ρατσιστής ή/και σεξιστής (τουλάχιστον εν γνώσει σου) για να ψηφίσεις Τράμπ. Αρκεί απλώς να είσαι βλάξ...

Επίσης, η καμπάνια (επίσημη και μη) της πλευράς Κλίντον στηρίχτηκε αποκλειστικά στην αποδομή της προσωπικότητας του Τράμπ, αγνοώντας εντελώς την αντιπαράθεση επί της ουσίας. Συνεπώς, γίνεται κατανοητό γιατί τον Τράμπ και τον κάθε Τράμπ πρέπει να τους παίρνουμε στα σοβαρά και να μην τους λοιδορούμε σε αυτόν τον βαθμό, καθώς ο προαναφερθής βλάξ θα νομίσει ότι "για να τον κοροϊδεύουν τόσο οι συστημικοί, πάει να πει ότι είναι καλός". Γι' αυτό η μόνη λύση για τους επόμενους Τράμπ που θα συναντήσουμε δεν είναι το πικάρισμα, είναι η συζήτηση με επιχειρήματα εκατέρωθεν...



Αθλητικός φασισμός-part (ούτε και γω ξέρω πλέον)...

Έχει βουήξει ο ντουνιάς από χθες. Φυσικά αναφέρομαι στο πανό που αναρτήθηκε στο πέταλο του Καραϊσκάκη αναφερόμενο στη σφαγή που έγινε στην πόλη της Σρεμπρένιτσα από Σέρβους το 1995, κατά τη διάρκεια του Γιουγκοσλάβικου εμφυλίου. Για όσους δεν γνωρίζουν, η σφαγή της Σρεμπρένιτσα είναι το πιο γνωστό έγκλημα πολέμου εκείνης της εποχής, και το μεγαλύτερο μετά το πέρας του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, καθώς Σέρβοι εθνικιστές (μαζί και με ορισμένους Έλληνες φασίστες, μέλη του Εθελοντικού Ελληνικού Στρατού) σφάγιασαν εν ψυχρώ περί τους 8000 άμαχους Βόσνιους μουσουλμάνους (ανάμεσα σε αυτούς γυναίκες, ακόμα και παιδιά). Το χθεσινό πανό έγραφε στα σέρβικα "Μαχαίρι, σύρμα, Σρεμπρένιτσα", κατευθυνόμενο προφανώς στους Βόσνιους που ήρθαν για να παρακολουθήσουν το παιχνίδι. Δεν χρειάζεται να πούμε πολλά επί του θέματος, είναι προφανώς τουλάχιστον ελεεινό και εμετικό το πανό, το ζήτημα είναι από ποιούς σηκώθηκε το συγκεκριμένο πανό. Εγώ δεν πιστεύω ότι Σέρβοι είναι οι υπεύθυνοι. Είναι ευρέως γνωστό πως η Θύρα 7 έχει αδελφοποιηθεί με τους Ultras του Ερυθρού Αστέρα, γνωστοί για τα ακροδεξιά τους αισθήματα, και αν πάρουμε υπ' όψιν τα συνθήματα που ακούγονταν λίγες μέρες πριν στο ίδιο γήπεδο κατά τη διάρκεια του φιλικού με τη Λευκορωσία, και την προϊστορία στο συγκεκριμένο γήπεδο σε ματς ενάντια σε χώρες όπως η Τουρκία και η Αλβανία, μοιραία καταλαβαίνουμε ότι η συγκεκριμένη μερίδα οπαδών ευθύνεται γι' αυτό το συνεχιζόμενο ξεφτιλίκι και για μένα δυο είναι τα τινά που είναι αναγκαίο να συμβούν:

α) Να τιμωρηθεί η Εθνική γιατί τέτοια συνθήματα και πανό είναι απαράδεκτα, και
β) να αλλάξει άμεσα η έδρα μας, προτιμότερα κάπου στην επαρχία, με καλύτερη λύση κατ' εμέ το AEL FC Arena της Λάρισας.



Ξύλο στο όνομα του... πολιτισμού

Αν και προσωπικά αμφιβάλλω το κατά πόσο θεωρείται ο Παντελίδης και οι υπόλοιποι όμοιοί του πολιτισμός, αλλά είναι η προσωπική μου άποψη και ενδεχομένως να κάνω και λάθος, αλλά δεν είναι το θέμα μας αυτό. Απ' την άλλη πλευρά βεβαίως το κάθε γεγονός μπορούμε να το σχολιάσουμε τα γεγονότα, και αυτή η διαδήλωση οπαδών του... Παντελίδη είναι μια τέτοια περίπτωση. Κατ' αρχάς, δεν γίνεται να μην κάνω το γνωστό πολιτικό σχόλιο πως "έρχονται οι λάθρο και αλλοιώνουν τον πολιτισμό μας". Αν είναι να αλλοιώσουν αυτό, το λέω με πάσα ειλικρίνεια, bring them on... Αλλά με θλίβει το γεγονός ότι, ενώ υπάρχουν τόσα σοβαρά και αληθινά προβλήματα στην κοινωνία μας, προβλήματα τα οποία μαστίζουν και τα άτομα που πήγαν να διαδηλώσουν (το πληκτρολογώ και δεν το πιστεύω) έξω απ' το κέντρο, αναλώνονται σε αηδίες. Ακριβώς η ίδια περίπτωση με αυτούς που έκαναν ουρές έξω απ' το γυμναστήριο 3 η ώρα τα ξημερώματα για να πάρουν μια φτηνή συνδρομή (που στο τέλος δεν θα τη χρησιμοποιήσουν κιόλας), ή αυτούς που έστηναν σκηνές από τα ξημερώματα για να πάρουν τα καινούρια Stan Smith και τα εισητήρια για τη συναυλία της Lady Gaga. Βέβαια δεν είμαι και της άποψης ότι πρέπει να ασχολούμαστε αποκλειστικά με τα προβλήματά μας, αν μη τι άλλο είναι αναγκαίο να ξεφεύγουμε από αυτά που και που, αλλά τέτοια γεγονότα είναι θλιβερά και χαζά να τα βλέπεις. Με λίγα λόγια, όπως λέει και ο "σοφός" μας λαός, εδώ ο κόσμος καίγεται και το μουνί χτενίζεται...