Σε χρόνο dt ήρθε και ο Αύγουστος, για μένα ο πιο σιχαμένος μήνας του χρόνου, μαζί με τον Σεπτέμβρη. Γνωρίζω ίσως ότι είμαι ο μόνος που το πιστεύω αυτό, αλλά όπως έχω πει πολλάκις, ο Αύγουστος ναι μεν είναι ο πιο "τεμπέλικος" μήνας, αλλά γνωρίζοντας ότι ο Σεπτέμβρης πλέον είναι μόλις μερικές εβδομάδες μακριά, δεν γίνεται να μην ψυχοπλακωθείς, έστω και στο ελάχιστο. Παρόλα αυτά το ελληνικό ίντερνετ φρόντισε να μην μας απογοητεύσει, δίνοντάς μας θέματα, ενδιαφέροντα μεν, αλλά και εκνευριστικά/εξοργιστικά δε. Ας τα πάρουμε με τη σειρά:
1) Ο τυπάς που πέταξε τον σκύλο απ' τον τρίτο όροφο
Νομίζω πως όλοι μας γνωρίζουμε για το συγκεκριμένο περιστατικό, αλλά ένα γρήγορο recap αξίζει. Πριν από μερικές ημέρες σε μια πολυκατοικία στην πλατεία Αμερικής στην Αθήνα, ο ιδιοκτήτης ενός σπιτιού στη προκείμενη πολυκατοικία κάνει ντου για εισπράξει το νοίκι, παρά το γεγονός ότι οι νοικάρηδες απουσιάζουν, και για κάποιον απροσδιόριστο λόγο αρχίζει να κοπανάει το σκυλί των ενοικιαστών στο μπαλκόνι. Ο κόσμος που περνούσε από εκεί το παίρνει πρέφα και αρχίζουν να του ζητάνε να σταματήσει να το ξυλοκοπεί. Όμως αντί να σταματήσει, κάνει το αδιανόητο και πετάει τον σκύλο απ' τον τρίτο όροφο. Φυσικά οι παρευρισκόμενοι παθαίνουν σοκ σε αυτό το θέαμα (που καταγράφηκε και σε βίντεο όπως οι περισσότεροι εικάζω ότι έχετε δει) και του ζητούν, δικαίως, τα ρέστα. Κάποιοι ανέβηκαν απάνω, του έριξαν ένα χέρι ξύλο και τον παρέδωσαν στις αρχές, οι οποίες θα επιληφθούν γι' αυτόν. Και κανονικά, η ιστορία θα έπρεπε να τελειώνει εδώ, όμως με τη δημοσίευση του οπτιακουστικού υλικού στο YouTube, έλαβε χώρα και ένα άλλο γεγονός, ίδιας σημασίας και εξοργιστικότητας κατ' εμέ. Από την πλειοψηφία των σχολιαστών επιχειρήθηκε doxing κατά του (ας μην κρυβόμαστε) μαλάκα που πέταξε το σκύλο. Και για όσους δεν γνωρίζουν την ορολογία, το doxing είναι η δημοσίευση όλων των προσωπικών στοιχείων ενός ατόμου, από το όνομα και το τηλέφωνό του ως και τον αριθμό της πιστωτικής του κάρτας και την δημοσιοποιήσει των συγγενικών του ανθρώπων. Όπως γίνεται προφανές, το doxing σαν κίνηση είναι ανήθικη, αλλά κυρίως παράνομη. Και όταν απλώς το ανέφερα, εισέπραξα κάποια εξαιρετικά σχόλια όπως:
- "Μπραβο μαλακα ορ8ολογιστη, 8α βρεις γκομενα τωρα με την εξυπναδα που πες"
- "Εσείς οι δήθεν ισαποστάκηδες είστε εξίσου σιχαμένοι και σκατόψυχοι με τον υπάνθρωπο που έριξε τον σκύλο. Άκου χίπη, θα σου μιλήσω όπως σου αξίζει. Βάλε τον δήθεν ορθολογισμό σου και τον προσποιητά πολιτισμένο λόγο σου στην πατούρα σου και μην κουράζεις με τις παρθενιές σου"
Δεν εντυπωσιάζομαι απ' το ύφος και την πλήρη έλλειψη επιχειρημάτων, άλλωστε αυτά τα βλέπουμε όλοι μας όσοι χρησιμοποιούμε το ίντερνετ καθημερινά, αυτό που με ενοχλεί, είναι η πλήρης υποκρισία αυτών των ανθρώπων, καθώς υποτίθεται ότι παλεύουν για την βελτίωση της κοινωνίας, όμως επί της ουσίας, χρησιμοποιώντας αυτό το υβρεολόγιο, καταπατώντας ταυτοχρόνως την νομοθεσία που υπάρχει για να προστατέψει και αυτούς, καταφέρνουν ακριβώς το αντίθετο, και γι' αυτό τους βάζω στην ίδια μοίρα με τους αχαρακτήριστους που κακοποιούν οποιαδήποτε πλάσματα...
Α, και επειδή το ξέχασαν οι περισσότεροι από δαύτους, το σκυλί επέζησε...
2) Το νέο "τραγούδι" του Tus
Έχω γράψει και έχω γράψει για μιάσματα, αλλά αυτός ο τύπος στα αριστερά takes the biscuit που λεν και στο χωριό μου. Και αυτό γιατί όποτε βγάζει καινούριο "τραγούδι" (γιατί αυτούς τους εμετούς εγώ μια φορά τραγούδια κανονικά δεν τα θεωρώ) η ελληνική παροικία του ίντερνετ χάνει και από μερικούς νευρώνες στον εγκέφαλο. Αυτό συνέβη όταν έκανε ένα "κομμάτι" που κινείται στα όρια της κτηνοβασίας, αυτό συνέβη όταν έκανε και ένα collab με έναν άλλο εκπρόσωπο της μουσικής σαπίλας, έστω και αν αυτή εξαναγκάστηκε να προσχωρήσει σε αυτά εξ' αιτίας ορισμένων ΜΜΕ, και φυσικά αναφέρομαι στην Έφη Θώδη. Όμως εδώ και μερικές μέρες βγήκε στην επιφάνεια ένα καινούριο "τραγούδι" που φέρει την ονομασία "Βουλγάρες". Και όχι, δεν αναφέρεται στις γυναίκες φιλάθλους του ΠΑΟΚ που θα περίμεναν ορισμένοι, αλλά επί της ουσίας αποθεώνεται το trafficking και η φιλοσοφία του "γαμάω, άρα είμαι γαμάτος και τέλος". Δεν θα μπω στην διαδικασία να αναφέρω μερικούς στίχους, αλλά αν ακούσετε αυτό το "κομμάτι", θα με καταλάβετε.
Το πρόβλημα δεν είναι αυτό όμως, καθώς στην συντριπτική πλειοψηφία της hip-hop πλέον όλοι οι, ας τους πούμε, καλλιτέχνες, δεν μιλάνε για τίποτε άλλο, πέρα απ' το πόσο ωραία είναι η φιλοσοφία του sugar daddy. Το θέμα είναι ότι όλοι αυτοί απευθύνονται σε ένα κοινό το οποίο είναι πολύ νεαρό. Και λέγοντας νεαρό, εννοώ στην καλύτερη των περιπτώσεων τα 15 χρονών άτομα. Και σε αυτή την ηλικία που αρχίζει και χτίζεται η προσωπικότητα του καθενός, το να έρχεται ένας καραγκιόζης και να σου λέει ότι είναι μαγκιά να φέρνεις κοπέλες από την αλλοδαπή, μόνο και μόνο για να κάνεις σεξ μαζί τους, borderline βιασμός δηλαδή, είναι εξαιρετικά επικίνδυνο. Όχι βέβαια ότι όλοι θα μπουν στο λεγόμενο εμπόριο λευκής σαρκός, αλλά οι περισσότεροι από αυτούς θα αναπτύξουν μια εντελώς λανθασμένη απεικόνιση της κοινωνίας, με ότι και αν αυτό συνεπάγεται. Γι' αυτό λοιπόν, μείνετε μακριά από τρισγελοίους και επικίνδυνους καλλιτέχνες σαν και τον Tus. Τουλάχιστον η ανταπόκριση δείχνει ότι οι περισσότεροι διαφωνούν κάθετα με την ουσία του "τραγουδιού", γεγονός που είναι θετικό αν μη τι άλλο...
3) Ο σημαιοφόρος της Τόγκα στους Ολυμπιακούς
Ξεκίνησε λοιπόν για άλλη μια φορά το μεγαλύτερο πάρτι χορηγών για κάποιους, ή η σπουδαιότερη αθλητική διοργάνωση για άλλους, οι Ολυμπιακοί Αγώνες. Είδα χτες την τελετή, οφείλω να πω ότι ήταν boring as fuck, όμως αυτό που κίνησε την περιέργεια του κόσμου ήταν ο κύριος εδώ. Οι λόγοι είναι προφανείς βεβαίως. Και μου κάνει εντύπωση, καθώς παρά το γεγονός πως όλοι μας γνωρίζουμε από πρώτο χέρι τι εστί Ολυμπιακοί, από την δική μας διοργάνωση των Αγώνων πριν από 12 χρόνια τέτοιες μέρες, και κυρίως τις συνέπειες τους, όλοι μας γνωρίζουμε τις αναταραχές που λαμβάνουν χώρα στην Βραζιλία το τελευταίο διάστημα και τα γνωστά ζητήματα που μαστίζουν την κοινωνία επί δεκαετίες, επιλέξαμε να δώσουμε την προσοχή μας σε έναν αθλητή που βγήκε στο γήπεδο φορώντας την παραδοσιακή φορεσιά της χώρας του, όντας λαδωμένος και φορώντας παντόφλες...
Και μιλώντας σε ένα γενικότερο πλαίσιο, θα μιλήσω άλλη μια φορά για την υποκρισία του μέσου Έλληνα στο ίντερνετ, καθώς παρατήρησα πολλά σχόλια που αναφέρουν το αυτονόητο, δηλαδή ότι δαπανήθηκαν πολλά δις ευρώ για να παρελάσει ο Sakis και η Γιάννα Δασκαλάκη (τουλάχιστον οι Βραζιλιάνοι έβαλαν τη Ζιζέλ, God bless them), ευρώ τα οποία αυτόματα φορτώθηκαν όχι μόνο στην δική μας γενιά, αλλά κυρίως και στις επόμενες. Όμως οι ίδιοι ακριβώς άνθρωποι σε άρθρα που ανέφεραν την εκτέλεση της τελετής έναρξης χθες, έκαναν σχόλια του τύπου "τι να μας κλάσουν και οι Βραζιλιάνοι, το 2004 δείξαμε σε όλον τον κόσμο τι κάνει η Ελλαδάρα", όπως τέτοια σχόλια είδαμε και στις προηγούμενες Ολυμπιάδες, όπως και θα τα δούμε και στις επόμενες, ανεξαρτήτως αν είναι αισθητικά επιτυχημένες ή όχι. Διπολική διαταραχή; Ενδεχομένως. Βλακεία βαθιά ριζωμένη στον εγκέφαλο; Οπωσδήποτε...
1) Ο τυπάς που πέταξε τον σκύλο απ' τον τρίτο όροφο
Νομίζω πως όλοι μας γνωρίζουμε για το συγκεκριμένο περιστατικό, αλλά ένα γρήγορο recap αξίζει. Πριν από μερικές ημέρες σε μια πολυκατοικία στην πλατεία Αμερικής στην Αθήνα, ο ιδιοκτήτης ενός σπιτιού στη προκείμενη πολυκατοικία κάνει ντου για εισπράξει το νοίκι, παρά το γεγονός ότι οι νοικάρηδες απουσιάζουν, και για κάποιον απροσδιόριστο λόγο αρχίζει να κοπανάει το σκυλί των ενοικιαστών στο μπαλκόνι. Ο κόσμος που περνούσε από εκεί το παίρνει πρέφα και αρχίζουν να του ζητάνε να σταματήσει να το ξυλοκοπεί. Όμως αντί να σταματήσει, κάνει το αδιανόητο και πετάει τον σκύλο απ' τον τρίτο όροφο. Φυσικά οι παρευρισκόμενοι παθαίνουν σοκ σε αυτό το θέαμα (που καταγράφηκε και σε βίντεο όπως οι περισσότεροι εικάζω ότι έχετε δει) και του ζητούν, δικαίως, τα ρέστα. Κάποιοι ανέβηκαν απάνω, του έριξαν ένα χέρι ξύλο και τον παρέδωσαν στις αρχές, οι οποίες θα επιληφθούν γι' αυτόν. Και κανονικά, η ιστορία θα έπρεπε να τελειώνει εδώ, όμως με τη δημοσίευση του οπτιακουστικού υλικού στο YouTube, έλαβε χώρα και ένα άλλο γεγονός, ίδιας σημασίας και εξοργιστικότητας κατ' εμέ. Από την πλειοψηφία των σχολιαστών επιχειρήθηκε doxing κατά του (ας μην κρυβόμαστε) μαλάκα που πέταξε το σκύλο. Και για όσους δεν γνωρίζουν την ορολογία, το doxing είναι η δημοσίευση όλων των προσωπικών στοιχείων ενός ατόμου, από το όνομα και το τηλέφωνό του ως και τον αριθμό της πιστωτικής του κάρτας και την δημοσιοποιήσει των συγγενικών του ανθρώπων. Όπως γίνεται προφανές, το doxing σαν κίνηση είναι ανήθικη, αλλά κυρίως παράνομη. Και όταν απλώς το ανέφερα, εισέπραξα κάποια εξαιρετικά σχόλια όπως:
- "Μπραβο μαλακα ορ8ολογιστη, 8α βρεις γκομενα τωρα με την εξυπναδα που πες"
- "Εσείς οι δήθεν ισαποστάκηδες είστε εξίσου σιχαμένοι και σκατόψυχοι με τον υπάνθρωπο που έριξε τον σκύλο. Άκου χίπη, θα σου μιλήσω όπως σου αξίζει. Βάλε τον δήθεν ορθολογισμό σου και τον προσποιητά πολιτισμένο λόγο σου στην πατούρα σου και μην κουράζεις με τις παρθενιές σου"
Δεν εντυπωσιάζομαι απ' το ύφος και την πλήρη έλλειψη επιχειρημάτων, άλλωστε αυτά τα βλέπουμε όλοι μας όσοι χρησιμοποιούμε το ίντερνετ καθημερινά, αυτό που με ενοχλεί, είναι η πλήρης υποκρισία αυτών των ανθρώπων, καθώς υποτίθεται ότι παλεύουν για την βελτίωση της κοινωνίας, όμως επί της ουσίας, χρησιμοποιώντας αυτό το υβρεολόγιο, καταπατώντας ταυτοχρόνως την νομοθεσία που υπάρχει για να προστατέψει και αυτούς, καταφέρνουν ακριβώς το αντίθετο, και γι' αυτό τους βάζω στην ίδια μοίρα με τους αχαρακτήριστους που κακοποιούν οποιαδήποτε πλάσματα...
Α, και επειδή το ξέχασαν οι περισσότεροι από δαύτους, το σκυλί επέζησε...
2) Το νέο "τραγούδι" του Tus
Το πρόβλημα δεν είναι αυτό όμως, καθώς στην συντριπτική πλειοψηφία της hip-hop πλέον όλοι οι, ας τους πούμε, καλλιτέχνες, δεν μιλάνε για τίποτε άλλο, πέρα απ' το πόσο ωραία είναι η φιλοσοφία του sugar daddy. Το θέμα είναι ότι όλοι αυτοί απευθύνονται σε ένα κοινό το οποίο είναι πολύ νεαρό. Και λέγοντας νεαρό, εννοώ στην καλύτερη των περιπτώσεων τα 15 χρονών άτομα. Και σε αυτή την ηλικία που αρχίζει και χτίζεται η προσωπικότητα του καθενός, το να έρχεται ένας καραγκιόζης και να σου λέει ότι είναι μαγκιά να φέρνεις κοπέλες από την αλλοδαπή, μόνο και μόνο για να κάνεις σεξ μαζί τους, borderline βιασμός δηλαδή, είναι εξαιρετικά επικίνδυνο. Όχι βέβαια ότι όλοι θα μπουν στο λεγόμενο εμπόριο λευκής σαρκός, αλλά οι περισσότεροι από αυτούς θα αναπτύξουν μια εντελώς λανθασμένη απεικόνιση της κοινωνίας, με ότι και αν αυτό συνεπάγεται. Γι' αυτό λοιπόν, μείνετε μακριά από τρισγελοίους και επικίνδυνους καλλιτέχνες σαν και τον Tus. Τουλάχιστον η ανταπόκριση δείχνει ότι οι περισσότεροι διαφωνούν κάθετα με την ουσία του "τραγουδιού", γεγονός που είναι θετικό αν μη τι άλλο...
3) Ο σημαιοφόρος της Τόγκα στους Ολυμπιακούς
Και μιλώντας σε ένα γενικότερο πλαίσιο, θα μιλήσω άλλη μια φορά για την υποκρισία του μέσου Έλληνα στο ίντερνετ, καθώς παρατήρησα πολλά σχόλια που αναφέρουν το αυτονόητο, δηλαδή ότι δαπανήθηκαν πολλά δις ευρώ για να παρελάσει ο Sakis και η Γιάννα Δασκαλάκη (τουλάχιστον οι Βραζιλιάνοι έβαλαν τη Ζιζέλ, God bless them), ευρώ τα οποία αυτόματα φορτώθηκαν όχι μόνο στην δική μας γενιά, αλλά κυρίως και στις επόμενες. Όμως οι ίδιοι ακριβώς άνθρωποι σε άρθρα που ανέφεραν την εκτέλεση της τελετής έναρξης χθες, έκαναν σχόλια του τύπου "τι να μας κλάσουν και οι Βραζιλιάνοι, το 2004 δείξαμε σε όλον τον κόσμο τι κάνει η Ελλαδάρα", όπως τέτοια σχόλια είδαμε και στις προηγούμενες Ολυμπιάδες, όπως και θα τα δούμε και στις επόμενες, ανεξαρτήτως αν είναι αισθητικά επιτυχημένες ή όχι. Διπολική διαταραχή; Ενδεχομένως. Βλακεία βαθιά ριζωμένη στον εγκέφαλο; Οπωσδήποτε...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου