Τις τελευταίες ημέρες για κάποιον λόγο άρχισα (για μια ακόμη φορά) να ψάχνω για παλιές έντυπες διαφημίσεις. Και παρά το γεγονός ότι μιλάμε απλώς για εταιρικές καταχωρήσεις, ορισμένες από αυτές είναι πολύ ενδιαφέρουσες από την άποψη ότι σε αυτές αντικατροπτίζονται οι αντιλήψεις των προηγουμένων δεκαετιών, και όπως γίνεται κατανοητό κάποιες είναι περίεργες, ως και αρρωστημένες. Φυσικά τονίζω ότι το υλικό που θα ακολουθήσει δεν είναι δικό μου προφανώς, είναι ότι έβγαλε ένα γρήγορο Google search:
Chapter 1-Τα "αγγλινικά"
Θυμάστε ότι πριν από μερικά χρόνια είχε γίνει θέμα στα περισσότερα ΜΜΕ η ολοένα αυξανόμενη χρήση των greeklish, με τα κλασσικά σχόλια του τύπου "χάρη στα greeklish τα παιδιά μας ξεχνάνε και τα λίγα που ξέρανε", λες και το ίντερνετ φταίει και όχι η ελλιπέστατη εκπαίδευση γι' αυτό, αλλά anyway, ας μην ξεφύγω... Ε λοιπόν, τις πρώτες μεταπολεμικές δεκαετίες συνέβαινε ακριβώς το αντίστροφο, καθώς η συντριπτική πλειοψηφία της τότε κοινωνίας δεν είχε ιδέα από την αγγλική γλώσσα, και σε συνδυασμό με την εισαγωγή των πρώτων προϊόντων από το εξωτερικό ανάγκασε τους διαφημιστές να γράφουν τις αγγλικές ονομασίες με ελληνικούς χαρακτήρες, οδηγώντας σε μερικά hilarious αποτελέσματα όπως και τα παρακάτω:
Chapter 2-Οι σεξιστικές/ρατσιστικές
Θα ήθελα να πω ότι θα εντυπωσιαζόμουν αρνητικά, αλλά γνωρίζοντας ορισμένα πρότυπα των εποχών εκείνων, ουδεμία εντύπωση προκαλούν ορισμένες διαφημίσεις όπου προβάλλουν τις μοναδικές υποχρεώσεις της γυναίκας να είναι πρώτον όμορφη, και δεύτερον να φροντίζει τον, πετυχημένο εργαζόμενο σύζυγο, no matter what the cost, ή τους μαύρους να είναι υπηρέτες, που δεν τους φέρονταν και με τον καλύτερο τρόπο εκείνες τις εποχές. Σίγουρα αυτές οι αντιλήψεις μοιάζουν πλέον γελοίες, παρά το γεγονός ότι υπάρχουν άνθρωποι που εξακολουθούν να τα πιστεύουν αυτά, όμως οι διαφημίσεις που ακολουθούν μιλάνε για του λόγου το αληθές:
Chapter 3-Τσιγάρα και αλκοόλ
Άλλο ένα παράδειγμα που η θέση και η προώθηση κάποιων προϊόντων έχει αλλάξει άρδην. Σήμερα, οι διαφημίσεις τσιγάρων έχουν απαγορευτεί πλήρως, ενώ αυτές των αλκοολούχων ποτών είναι γεμάτες από προειδοποιητικά μηνύματα. Μερικές δεκαετίες πριν, ίσχυε το ακριβώς αντίστροφο, καθώς αρχικά οι διαφημιστές χρησιμοποιούσαν σλόγκαν για τις ευεργετικές (!) επιπτώσεις του καπνίσματος και του ποτού, ενώ αργότερα το κάπνισμα και το ποτό έγινε μόδα και σύμβολο κοινωνικού στάτους, όπως φαίνεται και παρακάτω:
Chapter 4-Οι αστείες
Ονομάζοντας αυτό το κεφάλαιο "αστείες", δεν εννοώ πως είναι επιτηδευμένα αστείες, απλώς ορισμένα προϊόντα, ορισμένα σλόγκαν, ορισμένες ονομασίες προϊόντων και ορισμένα σχέδια, μου προκαλούν προσωπικά γέλιο. Δείτε και μόνοι σας:
Chapter 5 (και τελευταίο)-Οι περίεργες
Σαφώς και έχω μεγάλο respect για τους σχεδιαστές εκείνων των εποχών, καθώς με την έλλειψη της απαραίτητης τεχνολογίας, έπρεπε να σχεδίαζαν όλες τις διαφημίσεις στο χέρι, προσπαθώντας να βγάλουν το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Όμως σε ορισμένες περιπτώσεις το αποτέλεσμα, τουλάχιστον στα δικά μου μάτια, βγαίνει λίγο περίεργο και παραπέμπει σε διαφορετικές, ας τις πούμε δραστηριότητες... Επίσης, το γεγονός ότι για κάποιον απροσδιόριστο λόγο έβαλαν την Αγιά Σοφιά για τα "Χτυποκάρδια στο θρανίο", ενώ κάποιος άλλος σχεδίασε ένα παιδί να πίνει Μπυράλ και ένας άλλος σχεδίασε ένα μωρό χωρίς να φοράει τίποτε από τη μέση και κάτω, είναι ενδεχομένως και mind-blowing επιλογές. Τέλος, στην υποκατηγορία των τίμιων διαφημίσεων, αυτοί που επέλεξαν να πουν στα ίσια ότι τα προϊόντα τους είναι ακριβά:
Α, και μια μπόνους διαφήμιση...
Chapter 1-Τα "αγγλινικά"
Θυμάστε ότι πριν από μερικά χρόνια είχε γίνει θέμα στα περισσότερα ΜΜΕ η ολοένα αυξανόμενη χρήση των greeklish, με τα κλασσικά σχόλια του τύπου "χάρη στα greeklish τα παιδιά μας ξεχνάνε και τα λίγα που ξέρανε", λες και το ίντερνετ φταίει και όχι η ελλιπέστατη εκπαίδευση γι' αυτό, αλλά anyway, ας μην ξεφύγω... Ε λοιπόν, τις πρώτες μεταπολεμικές δεκαετίες συνέβαινε ακριβώς το αντίστροφο, καθώς η συντριπτική πλειοψηφία της τότε κοινωνίας δεν είχε ιδέα από την αγγλική γλώσσα, και σε συνδυασμό με την εισαγωγή των πρώτων προϊόντων από το εξωτερικό ανάγκασε τους διαφημιστές να γράφουν τις αγγλικές ονομασίες με ελληνικούς χαρακτήρες, οδηγώντας σε μερικά hilarious αποτελέσματα όπως και τα παρακάτω:
Chapter 2-Οι σεξιστικές/ρατσιστικές
Θα ήθελα να πω ότι θα εντυπωσιαζόμουν αρνητικά, αλλά γνωρίζοντας ορισμένα πρότυπα των εποχών εκείνων, ουδεμία εντύπωση προκαλούν ορισμένες διαφημίσεις όπου προβάλλουν τις μοναδικές υποχρεώσεις της γυναίκας να είναι πρώτον όμορφη, και δεύτερον να φροντίζει τον, πετυχημένο εργαζόμενο σύζυγο, no matter what the cost, ή τους μαύρους να είναι υπηρέτες, που δεν τους φέρονταν και με τον καλύτερο τρόπο εκείνες τις εποχές. Σίγουρα αυτές οι αντιλήψεις μοιάζουν πλέον γελοίες, παρά το γεγονός ότι υπάρχουν άνθρωποι που εξακολουθούν να τα πιστεύουν αυτά, όμως οι διαφημίσεις που ακολουθούν μιλάνε για του λόγου το αληθές:
Chapter 3-Τσιγάρα και αλκοόλ
Άλλο ένα παράδειγμα που η θέση και η προώθηση κάποιων προϊόντων έχει αλλάξει άρδην. Σήμερα, οι διαφημίσεις τσιγάρων έχουν απαγορευτεί πλήρως, ενώ αυτές των αλκοολούχων ποτών είναι γεμάτες από προειδοποιητικά μηνύματα. Μερικές δεκαετίες πριν, ίσχυε το ακριβώς αντίστροφο, καθώς αρχικά οι διαφημιστές χρησιμοποιούσαν σλόγκαν για τις ευεργετικές (!) επιπτώσεις του καπνίσματος και του ποτού, ενώ αργότερα το κάπνισμα και το ποτό έγινε μόδα και σύμβολο κοινωνικού στάτους, όπως φαίνεται και παρακάτω:
Chapter 4-Οι αστείες
Ονομάζοντας αυτό το κεφάλαιο "αστείες", δεν εννοώ πως είναι επιτηδευμένα αστείες, απλώς ορισμένα προϊόντα, ορισμένα σλόγκαν, ορισμένες ονομασίες προϊόντων και ορισμένα σχέδια, μου προκαλούν προσωπικά γέλιο. Δείτε και μόνοι σας:
Chapter 5 (και τελευταίο)-Οι περίεργες
Σαφώς και έχω μεγάλο respect για τους σχεδιαστές εκείνων των εποχών, καθώς με την έλλειψη της απαραίτητης τεχνολογίας, έπρεπε να σχεδίαζαν όλες τις διαφημίσεις στο χέρι, προσπαθώντας να βγάλουν το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Όμως σε ορισμένες περιπτώσεις το αποτέλεσμα, τουλάχιστον στα δικά μου μάτια, βγαίνει λίγο περίεργο και παραπέμπει σε διαφορετικές, ας τις πούμε δραστηριότητες... Επίσης, το γεγονός ότι για κάποιον απροσδιόριστο λόγο έβαλαν την Αγιά Σοφιά για τα "Χτυποκάρδια στο θρανίο", ενώ κάποιος άλλος σχεδίασε ένα παιδί να πίνει Μπυράλ και ένας άλλος σχεδίασε ένα μωρό χωρίς να φοράει τίποτε από τη μέση και κάτω, είναι ενδεχομένως και mind-blowing επιλογές. Τέλος, στην υποκατηγορία των τίμιων διαφημίσεων, αυτοί που επέλεξαν να πουν στα ίσια ότι τα προϊόντα τους είναι ακριβά:
Α, και μια μπόνους διαφήμιση...
Η σοκοφρέτα, προτού ονομαστεί "σοκοφρέτα"...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου